H Ευρώπη είναι απίθανο να επιτύχει τους στόχους της για την παραγωγή υδρογόνου το 2030, παρά τις σημαντικές φιλοδοξίες και τις δεσμεύσεις χρηματοδότησης.
Έρευνα της Westwood Global Energy Group, μιας εξειδικευμένης εταιρείας έρευνας και παροχής συμβουλών για την αγορά ενέργειας, στη νέα λευκή βίβλο, με τίτλο «Το μέλλον του υδρογόνου στην Ευρώπη: Πόσα είναι ρεαλιστικά εφικτά;», επισημαίνει ότι μόνο το 17% των προγραμματισμένων έργων της Ε.Ε. αναμένεται να υλοποιηθεί χωρίς παρέμβαση, καθώς οι κανονιστικές καθυστερήσεις, το αυξημένο κόστος και η αδύναμη ζήτηση επιβαρύνουν σημαντικά την πρόοδο – με 23 έργα υδρογόνου συνολικής ισχύος 29,2 GW (LHV) να έχουν ήδη σταματήσει ή ακυρωθεί μέχρι το τέλος του 2024.
Η αγορά του Ηνωμένου Βασιλείου παρουσιάζει μια παρόμοια ιστορία, με τη Westwood να εκτιμά ότι το εύρος των πιθανών παραδόσεων κυμαίνεται από μόλις 1% έως 24% των projects μέχρι το 2030, υπογραμμίζοντας το σημαντικό έλλειμμα πολιτικής, χρηματοδότησης και εντολών.
Η έρευνα αποκαλύπτει ότι λιγότερο από το ένα πέμπτο των projects υδρογόνου της Ε.Ε. μπορεί να τεθεί σε λειτουργία μέχρι το 2030, χωρίς την επείγουσα αντιμετώπιση τριών κρίσιμων τομέων: πλαίσιο πολιτικής, μηχανισμοί χρηματοδότησης και εντολές από την πλευρά της ζήτησης.
Ο Jun Sasamura, υπεύθυνος υδρογόνου της Westwood, σε δήλωσή του ανέφερε: «Το χάσμα μεταξύ φιλοδοξίας και πραγματικότητας στον τομέα του υδρογόνου στην Ευρώπη διευρύνεται. Αν και οι στόχοι είναι απαραίτητοι, θα παραμείνουν ανέφικτοι αν δεν αλλάξει το πολιτικό τοπίο. Ειδικά για το Ηνωμένο Βασίλειο, χωρίς στενότερο συντονισμό και σαφέστερη προσέγγιση εστιασμένη στην πλευρά της ζήτησης υπάρχει δυνητικός κίνδυνος να μείνει πίσω».
Η χρήση στη ναυτιλία
Το υδρογόνο έχει μακρά ιστορία χρήσης σε μια ευρεία ποικιλία βιομηχανιών εκτός της ναυτιλίας, και η πλειονότητά του χρησιμοποιείται σήμερα σε τομείς όπως η διύλιση πετρελαίου και η παραγωγή αμμωνίας και μεθανόλης.
Η κατανόηση του υδρογόνου και των ιδιοτήτων του που σχετίζονται με την ασφάλεια σε ναυτιλιακό πλαίσιο θα είναι το «κλειδί» για την ασφαλή και αποτελεσματική εισαγωγή του ως καυσίμου στο πλοίο.
Βασική πρόκληση είναι να αποφευχθεί η αλυσίδα γεγονότων που μπορεί να οδηγήσει σε έκρηξη, από την οποία οι πιθανές συνέπειες μπορεί να είναι σοβαρές.
Προς το παρόν δεν υπάρχουν λεπτομερείς κανονισμοί του ΙΜΟ που να υποστηρίζουν την έγκριση του κράτους σημαίας για πλοία που χρησιμοποιούν υδρογόνο ως καύσιμο.
Ο ΙΜΟ ενέκρινε την πρώτη έκδοση των μη υποχρεωτικών προσωρινών κατευθυντήριων γραμμών για την αμμωνία στα τέλη του 2024 και θα συνεχίσει την ανάπτυξη παρόμοιων κατευθυντήριων γραμμών για το υδρογόνο το 2025.
Του Αντώνη Τσιμπλάκη από naftemporiki.gr
