Η αστραπιαία αεροπορική επιδρομή του Ισραήλ στις 13 Ιουνίου έβγαλε την αντιπαράθεση Ιράν-Ισραήλ από τις σκιές των δι’ αντιπροσώπων και την οδήγησε σε ανοιχτή σύγκρουση, ανατιμολογώντας αμέσως κάθε βαρέλι, κυβικό μέτρο και τόνο-μίλι που συνδέεται με τον Κόλπο. Το Brent εκτοξεύτηκε σχεδόν 10% στα 76 δολάρια ΗΠΑ/βαρέλι εντός της ημέρας, ωστόσο το πιο δυνατό σήμα ήρθε από τις μεταφορές και την ασφάλιση: το Ορμούζ είναι τεχνικά ανοιχτό, αλλά οι ναυλωτές συμπεριφέρονται τώρα σαν να ήταν μισόκλειστο το στόμιό του των 21 ναυτικών μιλίων.
Τα ασφάλιστρα κινδύνου πολέμου αφηγούνται την ιστορία. Ένα άμεσο VLCC Ras Tanura-Ningbo που κόστισε 0,25 δολάρια ΗΠΑ/βαρέλι για ασφάλιση την Πέμπτη, διαμορφώθηκε στα 0,70-0,80 δολάρια ΗΠΑ/βαρέλι την Παρασκευή, με ξαφνικά στάνταρ ρήτρες ακύρωσης 96 ωρών. Οι προσφορές για ανυψώσεις TD3C Ιουλίου ήταν στα WS 65 – οκτώ μονάδες υψηλότερα κατά τη διάρκεια της νύχτας – ενώ ένα φορτίο LR2 AG-UKC μεταφέρει τώρα επιπλέον 0,6 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για μια επιλογή στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Οι ιδιοκτήτες υπερδεξαμενόπλοιων επιμένουν σε μερικές προπληρωμές ναύλων και πολλά από τα πλοία του Ιουλίου έχουν ήδη ανατιμολογηθεί στα μέσα του ταξιδιού, καθώς οι κλήσεις περιθωρίου ξεπερνούν τις τιμές spot.
Η έκθεση στο φυσικό αέριο είναι ακόμη πιο έντονη. Κάθε μόριο του LNG του Κατάρ – το 18% της παγκόσμιας προσφοράς – και οι αυξανόμενοι όγκοι των ΗΑΕ εξακολουθούν να περνούν από το Ορμούζ. Η Κίνα βασίζεται σε αυτά τα ρεύματα για 26,9 εκατομμύρια τόνους ετησίως, με ένα φορτίο στα τέσσερα να παραλαμβάνεται. Σε περίπτωση παρεμπόδισης των ροών, οι αγοραστές του Ειρηνικού θα επιτεθούν στη λεκάνη του Ατλαντικού, παρασύροντας τον δείκτη Ιαπωνίας-Κορέας – ήδη κοντά στα 12,8 δολάρια ΗΠΑ/MMBtu – στα μέσα της δεκαετίας του ’10. Η μίσθωση LNG MEG-Ιαπωνίας έχει διευρυνθεί σε περίπου 110.000 δολάρια ΗΠΑ/ημέρα, καθώς οι ναυλωτές απαιτούν σύγχρονα διπλά καύσιμα ικανά για μια ταλάντωση Ανατολικής Αφρικής.
Η φυσική υποδομή παραμένει άθικτη – το Ιράν λέει ότι οι αγωγοί «λειτουργούν κανονικά» και οι δορυφόροι δεν δείχνουν ασυνήθιστες εκρήξεις στο Kharg – ωστόσο οι αγορές προεξοφλούν το μέλλον. Τα οίκοι μοντελοποίησης δείχνουν ότι ένα κλείσιμο δύο εβδομάδων θα αφαιρέσει περίπου 6 mbd αργού και προϊόντων από το σύστημα και θα τραβήξει τα αποθέματα του ΟΟΣΑ κάτω από τον πενταετή μέσο όρο μέσα σε έξι εβδομάδες, ένα φόντο που θα μπορούσε να τραβήξει το Brent προς τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και να διατηρήσει τις προσφορές ναύλων κατά μήκος των καμπυλών αργού, προϊόντος και φυσικού αερίου.
Το άγχος εξαπλώνεται πολύ πέρα από τον Κόλπο. Η Mitsui O.S.K. έχει εκδώσει προειδοποιήσεις ασφαλείας για ολόκληρο τον στόλο και ο UKMTO προειδοποιεί για δραστηριότητα ταχύπλοων σκαφών καθώς και drones που θα μπορούσαν να απειλήσουν ξανά τις λωρίδες της Ερυθράς Θάλασσας. Κάθε πρόσθετο επίπεδο προσοχής παρατείνει τα ταξίδια, παγιδεύει τα πλοία σε ουρές και περιορίζει την αποτελεσματική τροφοδοσία, ενισχύοντας όχι μόνο τα VLCC και τα LR2, αλλά και τα MR carriers που προσπαθούν να επαναφέρουν τις διαταραγμένες διαδρομές.
Η Τεχεράνη δεν μπορεί να κλείσει το Ορμούζ χωρίς να παραλύσει η ίδια: η νέα έξοδος Jask ανατολικά του στενού έχει φορτώσει κάτω από 300.000 βαρέλια την ημέρα και λειτούργησε μόνο για ένα μήνα πέρυσι, ενώ σχεδόν όλες οι εξαγωγές του Ιράν, ύψους 1,7-1,8 βαρελιών την ημέρα – κυρίως προς την Κίνα – εξακολουθούν να πλέουν από το Kharg. Ένας πλήρης αποκλεισμός θα εκτοξεύσει τις τιμές, θα αποξενώσει τους γείτονες, θα προκαλέσει την παρέμβαση των ΗΠΑ και θα εκθέσει τα ιρανικά περιουσιακά στοιχεία. Η διαπραγμάτευση, όχι το κλείσιμο, παραμένει η ορθολογική πορεία.
Επομένως, οι επενδυτές προστατεύουν αμφίδρομα. Αναφέρεται έντονο αμφίδρομο ενδιαφέρον για Aframaxes διάρκειας άνω των 15 ετών, καθώς οι ιδιοκτήτες προεξοφλούν μια αγορά πλοίων που αντέχουν στις κυρώσεις σε περίπτωση που οι δυτικοί στόλοι αποσυρθούν. Ωστόσο, αυτή η αξία της επιλογής περιορίζεται από μια αμήχανη αλήθεια: η πλεονάζουσα χωρητικότητα που μπορεί να μετριάσει μια ιρανική διακοπή βρίσκεται σε τερματικούς σταθμούς της Σαουδικής Αραβίας, του Κουβέιτ και των Εμιράτων εντός της ίδιας ακτίνας πυραύλων. Μέχρι να δείξει ορατή πρόοδο η διπλωματία στο Μουσκάτ, η αγορά θα συνεχίσει να διαπραγματεύεται με ουραγό — το πετρέλαιο κυμαίνεται σε μια ζώνη 70-90 δολαρίων ΗΠΑ, ο δείκτης αναφοράς JKM κυμαίνεται γύρω στα 13-15 δολάρια ΗΠΑ, και η αστάθεια των κερδών των δεξαμενόπλοιων ανταμείβει τα σύγχρονα πλοία ευέλικτα ως προς τα καύσιμα, ενώ παράλληλα δίνει στους βετεράνους μια απροσδόκητη ανανέωση.
