Ανασκαφές από Τούρκους αρχαιολόγους έφεραν στο φως ευρήματα για τις βίαιες συγκρούσεις της Εποχής του Χαλκού, έτσι όπως ακριβώς μεταφέρονται στο επικό έργο του Ομήρου, «Ιλιάδα».
Σύμφωνα με την Ιλιάδα ο πόλεμος ξεκίνησε αφού ο Πάρης της Τροίας απήγαγε την Ελένη, σύζυγο του Σπαρτιάτη βασιλιά Μενέλαου, πυροδοτώντας μια ελληνική πολιορκία, που διήρκεσε δέκα ολόκληρα χρόνια.
Σύμφωνα με την Dailymail, ομάδα Τούρκων αρχαιολόγων με επικεφαλής τον καθηγητή Ρουστέμ Ασλάν του Πανεπιστημίου του Τσανάκαλε, Onsekiz Mart, ανακάλυψε αρχαιολογικά ευρήματα και στοιχεία που παραπέμπουν σε μάχες σώμα με σώμα και μια αιφνίδια, καταστροφική πτώση, ακριβώς όπως την περιέγραψαν οι αρχαίοι Έλληνες.
Έλληνες.
Μεταξύ των ευρημάτων περιλαμβάνονται δεκάδες πέτρες από πηλό και πέτρες για σφεντόνες, θαμμένες λίγο έξω από αυτό που θεωρείται ότι ήταν τα τείχη του ανακτόρου. Όπως εξηγούν οι ειδικοί, αυτές οι πέτρες, που είχαν λειανθεί για να έχουν τέλεια αεροδυναμική, ήταν πολύ θανατηφόρα όπλα της Εποχής του Χαλκού και μπορούσαν να συνθλίψουν κρανία από μεγάλη απόσταση, όταν εκτοξεύονταν με σφεντόνες από δέρμα.
Οι πέτρες χρονολογούνται πριν από περίπου 3.200 έως 3.600 χρόνια, δηλαδή ακριβώς στην περίοδο κατά την οποία πιστεύεται ότι διεξήχθη ο Τρωικός Πόλεμος, ο οποίος, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες ιστορικούς, τοποθετείται γύρω στο 1184 π.Χ.
Επιπλέον, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν καμένα κτίρια και σκελετούς που είχαν ταφεί βιαστικά.
Το επίκεντρο των ερευνών ήταν το παλάτι, η αγορά και τα οχυρωματικά τείχη της Τροίας -μιας πόλης γνωστής στην αρχαιότητα ως Wilusa, σύμφωνα με τις Χεττιτικές πηγές. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ένα μετακάρπιο οστό που φαίνεται πως χρησιμοποιούνταν ως ζάρι σε παιχνίδια και αποτελεί ένδειξη για το πώς περνούσαν τον χρόνο τους οι στρατιώτες, περιμένοντας τη μάχη.
Όπως τονίζει ο καθηγητής Ρουστέμ Ασλάν του Πανεπιστημίου του Τσανάκαλε, Onsekiz Mart, ο οποίος ηγείται της ανασκαφής: «Αυτή η συγκέντρωση λίθων σφεντόνας σε μια τόσο μικρή περιοχή υποδηλώνει έντονες μάχες, είτε μια απεγνωσμένη άμυνα είτε μια επίθεση πλήρους κλίμακας».
Για αιώνες, οι μελετητές απέρριπταν την Ιλιάδα του Ομήρου ως καθαρό μύθο και την θεωρούσαν ως μια ποιητική φαντασία
Παρ’ όλα αυτά, τα νέα ευρήματα που ήρθαν στο φως υποδηλώνουν ότι μπορεί να υπήρχε ένας πραγματικός πόλεμος πίσω από τον θρύλο. Καμένα ερείπια, σπασμένα όπλα και ανθρώπινα λείψανα θαμμένα βιαστικά είναι σημάδια μιας ξαφνικής, βίαιης επίθεσης, όχι μιας αργής παρακμής.
Σε συνδυασμό με αιχμές βελών από προηγούμενες ανασκαφές, υποδηλώνει έντονα ότι ξέσπασαν μάχες σώμα με σώμα σε αυτό το μέρος της πόλης, ένα πιθανό πεδίο μάχης όπου οι αμυνόμενοι έδωσαν την τελική τους αντίσταση. Όλα αυτά ευθυγραμμίζονται με αρχαία κείμενα.
Τόσο ο Ηρόδοτος όσο και ο Ερατοσθένης, Έλληνες ιστορικοί που έγραψαν αιώνες αργότερα, ότι ο Τρωικός Πόλεμος ήταν ένα πραγματικό γεγονός, ενώ ο Ρωμαίος ποιητής Βιργίλιος απαθανάτισε τα επακόλουθά του στην Αινειάδα, περιγράφοντας επιζώντες που έφευγαν από την φλεγόμενη πόλη. Σύμφωνα με τον θρύλο, ένας τέτοιος επιζών, ο Αινείας, θα συνέχιζε να ιδρύει τη γραμμή που οδηγούσε στην ίδια τη Ρώμη.
Οι σύγχρονοι αρχαιολόγοι εργάζονται στον χώρο από τη δεκαετία του 1870, αλλά η προσοχή έχει πλέον στραφεί σε ένα πολύ συγκεκριμένο χρονικό διάστημα: 1500 έως 1200 π.Χ., την εποχή που συνδέεται συχνότερα με την Ιλιάδα. Μελανό σημείο είναι ότι δεν υπάρχουν ακόμη φυσικά στοιχεία για ξύλινο άλογο και οι μελετητές προειδοποιούν ότι μπορεί να ήταν ποιητικός συμβολισμός, μια μεταφορά για δολιοφθορά ή προδοσία.
protothema.gr
