Μέχρι τις 30 Απριλίου κάθε έτους θα πρέπει, σύμφωνα με τα έως τώρα δεδομένα, οι πλοιοκτήτες να υποβάλλουν ετήσια έκθεση εκπομπών CO2 για κάθε πλοίο υπό το Σύστημα Εμπορίας Ρύπων της Ε.Ε.

ΤΟ EU ETS θα υποχρεώσει, από την 1η Ιανουαρίου 2024, τις ναυτιλιακές εταιρείες με πλοία χωρητικότητας άνω των 5.000 GT, ανεξαρτήτως σημαίας κράτους, που καταπλέουν σε ευρωπαϊκούς λιμένες (με κάποιες εξαιρέσεις) και για συγκεκριμένο ποσοστό εκπομπών αερίων από ταξίδια να παραδίδουν δικαιώματα εκπομπής ρύπων (EUAs) για κάθε τόνο αναφερόμενων εκπομπών CO2 ισοδύναμα με τα παρακάτω ποσοστά επαληθευμένων εκπομπών CO2 που αναφέρονται για κάθε έτος.

Οι εταιρείες θα αγοράζουν δικαιώματα για το 100% των εκπομπών από ταξίδια εντός της Ε.Ε.
και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου και το 50% των εκπομπών από ταξίδια προς ή από Ε.Ε./ΕΟΧ.

Σημειώνεται ότι θα υπάρξει τριετής περίοδος σταδιακής εισαγωγής, κατά την οποία οι εταιρείες
θα πληρώσουν το 2025 για το 40% των εκπομπών που ανέφεραν το 2024, το 2026 για το 70% των εκπομπών που ανέφεραν το 2025 και από το 2027 κι έπειτα για το 100% των εκπομπών που ανέφεραν το 2026.

Η ευθύνη του κόστους

Σύμφωνα με τα έως τώρα δεδομένα, σε συνθήκη χρονοναύλωσης, ο εμπορικός διαχειριστής
του πλοίου -ο ναυλωτής- θα είναι υπεύθυνος για το τελικό κόστος των εκπομπών. Εάν το πλοίο δεν είναι ναυλωμένο, τότε το κόστος βαραίνει τον πλοιοκτήτη. Οι πλοιοκτήτες θα αγοράζουν τα δικαιώματα και θα «τρέχουν» τις σχετικές διαδικασίες με τα αρμόδια υπουργεία και έπειτα θα ζητούν αποζημίωση από τους ναυλωτές. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ν», είναι αρκετά πιθανό, βέβαια, μεγάλοι ναυλωτές, όπως πετρελαϊκοί κολοσσοί, να αγοράζουν εκείνοι τα δικαιώματα και να τα παραδίδουν στους πλοιοκτήτες για να τα υποβάλλουν στον σχετικό μηχανισμό.

Στο ψήφισμα που εγκρίθηκε στις 18 Απριλίου από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναφέρεται ρητά
ότι βάσει της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», ο πλοιοκτήτης έχει το δικαίωμα, βάσει εθνικού δικαίου, να ζητήσει αποζημίωση για τις δαπάνες που προκύπτουν από την παράδοση των δικαιωμάτων από την εταιρική οντότητα που είναι υπεύθυνη για τις αποφάσεις που
επηρεάζουν άμεσα τις εκπομπές.

Αυτό διότι οι εκπομπές από πλοίο εξαρτώνται, μεταξύ άλλων, από τα μέτρα ενεργειακής απόδοσης του πλοίου που λαμβάνει ο πλοιοκτήτης και από τα καύσιμα, το μεταφερόμενο φορτίο και τη διαδρομή και την ταχύτητα του πλοίου που μπορεί να τελεί υπό τον έλεγχο οντότητας διαφορετικής από τον πλοιοκτήτη.

Οδηγίες στους πλοιοκτήτες

Σε κάθε περίπτωση, τις διαδικασίες θα τις «τρέχουν» οι πλοιοκτήτες. Η «Ν» έχει δει το εσωτερικό σημείωμα, το οποίο έχουν ετοιμάσει οι ναυτιλιακές εταιρείες για τις υποχρεώσεις τους κάτω από το ETS.

Συγκεκριμένα, ο φορέας εκμετάλλευσης του πλοίου θα πρέπει να:

 Παρακολουθεί την κατανάλωση καυσίμου και εκπομπών CO2 για κάθε πλοίο > 5.000 GT ανεξαρτήτως σημαίας κράτους.

 Υποβάλλει ετήσια έκθεση εκπομπών CO2 για κάθε πλοίο στην πλατφόρμα MRV THETIS (εποπτεία EMSA) μέχρι 30 Απριλίου κάθε έτους (ενδέχεται να διαφοροποιηθεί η προθεσμία υποβολής για να συμβαδίσει με την προθεσμία υποβολής εκθέσεων στο ΥΠΕΝ).

 Υποβάλλει ετήσια έκθεση εκπομπών CO2 για κάθε πλοίο στο υπουργείο Περιβάλλοντος και
Ενέργειας για διασταύρωση των εκθέσεων εκπομπών CO2 μέχρι 30 Μαρτίου κάθε έτους. (Δεν έχει οριστεί ακόμη η αρμόδια Υπηρεσία για τη διασταύρωση στοιχείων των εκθέσεων εκπομπών CO2 από το υπ. Ναυτιλίας.)

 Διαθέτει στον Λογαριασμό Συναλλαγών (Trading Account ETEMEAΘ) τον αριθμό δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων (EUAs) που πρέπει να παραδώσει μέχρι 30 Απριλίου κάθε έτους.

naftemporiki.ge