Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ.Σεραφείμ, τελέστηκε η Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Πειραιώς.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ καλωσορίζοντας τόσο τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αιτωλίας κ. Δαμασκηνό, όσο και τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Χριστιανουπόλεως κ. Προκόπιο στον «πάνσεπτο, περικαλλή, περίπυστο, εμβληματικό και ιστορικό Ναό» των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Πειραιώς, σημείωσε πως οι Άγιοι Ισαπόστολοι και Θεόστεπτοι Βασιλείς «κατέπαυσαν τους τρεις αιώνες των αιματηρών διωγμών κατά της αμωμήτου πίστεως», «επύργωσαν μία χιλιόχρονη χριστιανική αυτοκρατορία που διεμόρφωσε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, που διεκράτησε της ορθοδόξου αληθείας με τας Αγίας Εννέα Οικουμενικάς Συνόδους, που διετύπωσε το αειφόρο Δόγμα της αμωμήτου πίστεως, που αντιμετώπισε τις πολυειδείς επιθέσεις του σκότους και της διαφθοράς».
Στην συνέχεια αναφερόμενος στην «αδιαλώβητον, αδιάφθορον και ευωδιάζουσα χείρα του μεγάλου και ενδόξου και θειοτάτου Μάρτυρος της Εκκλησίας Αγίου Χαραλάμπους του Θαυματουργού» από την Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, η οποία τίθεται προς προσκύνηση και αγιασμό των πιστών στον Μητροπολιτικό μας Ναό έως τις 31 Μαΐου, επεσήμανε πως «καθώς υψώνεται εν μέσω ημών η πανσεβάσμιος αυτή χείρα, αντιλαμβανόμεθα τη μεγίστην ευεργεσία την οποία μας επιδαψίλευσαν οι Μεγάλοι Αυτοκράτορες και Ισαπόστολοι Κωνσταντίνος και Ελένη, διότι διεσφάλισαν το μήνυμα της Αναστάσεως». «Αυτό ακριβώς το μήνυμα της Αναστάσεως εξαγγέλλει ο Ιερός Χαράλαμπος από τον 3ο αιώνα στον 20ο και στον 21ο αιώνα με τα πολυειδή θαύματά του», πρόσθεσε ο Σεβασμιώτατος, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στο θαύμα της διασώσεως της πόλεως των Φιλιατρών.
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνό για την θυσιαστική του αγάπη. «Είστε φέρελπις Ιεράρχης, ο οποίος πραγματικά εξαγγέλλει με τη ζωή του, το βίωμά του, το λόγο του το καινούριο που περιμένει ο κόσμος μέσα στην καθημερινή αποτυχία της ιστορίας», είπε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος, ευχαριστώντας παράλληλα θερμά και τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Χριστιανουπόλεως κ. Προκόπιο για την παρουσία και την αγάπη του.
Στην συνέχεια, κάλεσε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνό να προσφέρει σε όλους λόγο οικοδομής και παρακλήσεως.
Κατά την διάρκεια του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός, αρχικά ευχαρίστησε από τα βάθη της καρδιάς του τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ για την πρόσκληση, διότι, όπως χαρακτηριστικά είπε, «μου δίδετε και πάλι την ευκαιρία να επανέλθω εις τα ίδια. Σε έναν χώρο που τον γνώρισα, τον αγάπησα και συνδέθηκα μαζί του πνευματικά χάρη στην φιλόστοργο πρόσκληση του προκατόχου σας και πνευματικού μας πατρός, μακαριστού Μητροπολίτου Πειραιώς και Φαλήρου κυρού Καλλινίκου, αλλά και του γέροντός μου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνατίου». Συνέχισε λέγοντας: «Αυτών το έργο παραλάβατε και καθημερινά επαυξάνετε και εμπλουτίζετε χάρη στα πολλά και μοναδικά και ανεπανάληπτα χαρίσματα με τα οποία σας έχει προικίσει ο Άγιος Θεός. Χαρίσματα τα οποία τα καταθέτετε εκ νεότητός σας στην Αγία μας Εκκλησία, υπηρετώντας με ζήλο, με αυταπάρνηση, με θυσιαστικό πνεύμα κάθε εκκλησιαστική έπαλξη στην οποία σας αναβίβασε ο Άγιος Θεός, όπως και εδώ, στην ιστορική και περισπούδαστη Μητρόπολη Πειραιώς και Φαλήρου, που καθημερινά αφήνετε το αποτύπωμα της αγωνίας, της ποιμαντικής και της ανιστάκτου μέριμνάς σας».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός, αναφερόμενος στον Αυτοκράτορα Άγιο Κωνσταντίνο σημείωσε πως «σε ελάχιστες προσωπικότητες η ιστορία επεφύλαξε τον τίτλο ‘’Μέγας’’. Πρόκειται», όπως ανέφερε, «για εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι άλλαξαν σε διάφορους τομείς την ροή της ιστορίας και απετέλεσαν καθοριστικούς παράγοντες της εξέλιξης του ανθρώπινου πολιτισμού. Ανάμεσα στα πρόσωπα αυτά, κατά γενική ομολογία, τον όρο ‘’Μέγας’’ δικαιούται και ο Κωνσταντίνος, ο πρώτος Χριστιανός Αυτοκράτορας», συμπλήρωσε, τονίζοντας παράλληλα πως «ο τίτλος αυτός δικαίως του απονεμήθηκε για την καθοριστική του συμβολή για πλείστους όσους λόγους».
Κάνοντας συνοπτική ιστορική αναδρομή και εξηγώντας ορισμένους από τους λόγους αυτούς, μεταξύ άλλων, σημείωσε πως ο Άγιος Κωνσταντίνος «παράλληλα με τις στρατιωτικές του επιτυχίες, κέρδισε επάξια τον τίτλο του Μεγάλου εξαιτίας της συμβολής του στην ίδρυση ενός νέου πολιτισμού στηριγμένου στην πίστη και την λατρεία του Ιησού Χριστού, καθώς και στις αρχές και τα ιδανικά μιας νέας πίστης. Της πίστης του Χριστιανισμού».
«Ο Μεγάλος Κωνσταντίνος είναι ο μεγάλος οραματιστής ενός νέου κόσμου που έρχεται να αντικαταστήσει την γερασμένη και διεφθαρμένη ρωμαϊκή αυτοκρατορία και να δώσει ξανά στην ανθρωπότητα νέο όραμα μιας δικαιότερης και φωτεινότερης ζωής στηριγμένης στην υπέρτατη αξία του ανθρώπου, του πολίτη μιας επουράνιας Βασιλείας, η οποία εγκαθιδρύθηκε με την Ανάσταση του Χριστού και την Πεντηκοστή», επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός, συμπληρώνοντας παράλληλα πως «πέρα από την στρατιωτική και πολιτική ευφυΐα που τον διέκρινε, ο Μέγας Κωνσταντίνος, Μέγας αλλά και Άγιος», «είναι εκείνος που παρά την εμπλοκή του στις κοσμικές μέριμνες και μάλιστα από τη θέση του ηγέτη μιας τεράστιας αυτοκρατορίας, εμφανίζεται έτοιμος και πρόθυμος να υποδεχθεί την επίσκεψη του Θεού και να καταστεί αποδέκτης των θαυμασίων Του».
Στην συνέχεια κάνοντας λόγο για το όραμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου και το ‘’Εν τούτω νίκα’’ επεσήμανε: «Ο Μεγάλος Κωνσταντίνος απαρνείται στην πράξη την λατρεία των ειδώλων. Δεν πραγματοποιεί τις πατροπαράδοτες θυσίες προς τους αρχαίους θεούς, όπως συνήθιζαν οι πολέμαρχοι μέχρι τότε» «και τοποθετεί ως προστάτη, εμπνευστή και οδηγό των οραματισμών του το Πρόσωπο του μέγιστου και ανεπανάληπτου προσώπου της παγκόσμιας ιστορίας: του Κυρίου μας Ιησού Χριστού». «Η μεταστροφή του, η οποία τόσο έντονα θυμίζει τη μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου στην Δαμασκό, γίνεται κινητήρια δύναμη υψίστου ιεραποστολικού έργου, καθώς ολόκληρο το στράτευμα καλείται να χαράξει στις ασπίδες το μονόγραμμα του Χριστού και να αναγνωρίσει έτσι τον Θεάνθρωπο Ιησού ως τον νέο ηγέτη του κόσμου».
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε και στο Διάταγμα των Μεδιολάνων το 313, εποχή κατά την οποία «ο αρχαίος κόσμος υποδέχεται πανηγυρικά τον Χριστιανισμό, καθώς ο Μεγάλος Κωνσταντίνος θεσπίζει την ανεξιθρησκεία». «Ο Σταυρός σφραγίζει πλέον την αυτοκρατορία των ειδώλων, κλείνοντας τον κύκλο της και ανοίγοντας τον κύκλο μιας χριστιανικής αυτοκρατορίας με υψηλούς οραματισμούς και τα ευγενέστερα πανανθρώπινα ιδανικά».
«Ποια μεγαλύτερη απόδειξη θα μπορούσε να υπάρξει πως ο Μέγας Κωνσταντίνος ανέλαβε το ρόλο του προστάτη της αληθινής πίστεως από την πρωτοβουλία του να συγκαλέσει την Πρώτη (Α΄) Οικουμενική Σύνοδο στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325, όταν η Ορθόδοξη πίστη απειλήθηκε από την αίρεση του αρειανισμού», υπογράμμισε σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος.
Μιλώντας στην συνέχεια για την μητέρα του, την Αγία Ελένη, σημείωσε πως «συνέβαλε με τη βαθιά της ευλάβεια, την ολόψυχη πίστη και το έργο της, όχι μόνο στην πνευματική ενίσχυση του έργου του Μεγάλου Κωνσταντίνου, αλλά και στην ανάδειξη της ορθόδοξης λατρείας μέσω της ανέγερσης υπέροχων Βασιλικών, Ιερών Ναών οι οποίοι σώζονται μέχρι και σήμερα, ιδιαίτερα στους Αγίους Τόπους». Σημειώνοντας, επίσης, πως η Αγία Ελένη «χάρισε στην Εκκλησία, μέσω της επιμονής και της πίστεώς της, τον πολύτιμο και Ζωοποιό Σταυρό, τον οποίον αναζήτησε και τελικώς βρήκε στα Ιεροσόλυμα», επεσήμανε: «Η μητέρα του, η Αγία Ελένη, υπήρξε για αυτόν πρόσωπο ενίσχυσης, έμπνευσης, υποστήριξης, όχι μόνο μέσω των έργων της, αλλά και μέσω της θερμής προσευχής της προς τον μεγάλο Εσταυρωμένο, του οποίου ο Σταυρός εμφανίζεται πάντοτε ανάμεσά τους στις άγιες εικόνες της ορθόδοξης αγιογραφίας μας. Το ‘’Εν τούτο νίκα’’ του οράματος του μεγάλου Κωνσταντίνου δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός μιας και μόνον ιστορικής περιόδου. Για την Εκκλησία μας, αλλά και για τον καθένα από εμάς, αποτελεί μια διαχρονική υπόσχεση, μια αιώνια διαβεβαίωση πως ανάμεσα στους ισχυρούς του κόσμου τούτου οι οποίοι διαφεντεύουν τις τύχες των λαών και με τρόπο κυνικό καταδυναστεύουν με μύριους τρόπους τις ζωντανές εικόνες του Θεού, τους ανθρώπους της κάθε εποχής, η αληθινή δύναμη και η μοναδική ελπίδα αλλαγής του κόσμου είναι ο Σταυρός του Κυρίου μας».
Ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός τόνισε πως «κάθε στιγμή, σε κάθε περίσταση, σε κάθε δυσκολία, σε κάθε αδιέξοδο που τόσο συχνά εμφανίζεται στη ζωή του καθενός από εμάς, ένα ‘’Εν τούτο νίκα’’ εμφανίζεται στον ουρανό της ζωής μας. Μια επουράνια διαβεβαίωση που διαλύει την απόγνωση και ανανεώνει διαρκώς την ελπίδα προς τη δύναμη, το έλεος και την αγάπη του Θεού. Ο Μεγάλος Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη αποτελούν τους οδηγούς προς την ακράδαντη ελπίδα που αφορά ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ο Σταυρός που βρίσκεται ανάμεσά τους είναι η διαρκής πρόταση που καταθέτουν οι μεγάλοι αυτοί Άγιοι σε κάθε εποχή, διαβεβαιώνοντας ολόκληρη την οικουμένη πως τα σύγχρονα είδωλα αργά ή γρήγορα θα δώσουν τη θέση τους στην πίστη προς τον Ένα, τον Θεάνθρωπο Ιησού, τον μόνον εγγυητή της αγάπης, της ειρήνης και της λύτρωσης από τα δεσμά της φθοράς και του θανάτου».
Ακολούθησε η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος των Αγίων Ισαποστόλων και Θεοστέπτων Βασιλέων Κωνσταντίνου και Ελένης, καθώς και Ιερών Λειψάνων στους κεντρικούς δρόμους της πόλης του Πειραιά.