Με αφορμή τις απίστευτες σκηνές που διαδραματίστηκαν στην Άνδρο με ένα αυτοκίνητο να μένει.... μετέωρο μεταξύ προβλήτας και καταπέλτη καθώς το πλοίο έφευγε άρον άρον λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών και τη σύλληψη του πλοιάρχου ξεκίνησε μια (εύλογη) συζήτηση για το εάν τελικά οι πλοίαρχοι γίνονται εξιλαστήρια θύματα.

 

Όμως, αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Από το 2005, οπότε η τότε κυβέρνηση της ΝΔ κατήργησε την έκδοση "απαγορευτικών απόπλου" λόγω καιρού από τις λιμενικές αρχές και μετέθεσε την απόφαση εκτέλεσης δρομολογίων στη "κρίση του πλοιάρχου", κατέστησε τον πλοίαρχο εξιλαστήριο θύμα, όπως είχε καταγγείλει, τότε, η ένωση πλοιάρχων (ΠΕΠΕΝ) και άλλες ενώσεις.

 

Σήμερα, η ΠΕΠΕΝ και η ΠΝΟ "ξέχασαν" να θέσουν αυτό το θέμα. Μήπως, λοιπόν, είναι ευκαιρία να ζητήσουν την επαναφορά της έκδοσης απαγορευτικού απόπλου από τις λιμενικές αρχές, όπως καθιερώθηκε μετά το πολύνεκρο ναυάγιο του "Ηράκλειο" το 1966? Μήπως?

 

ΥΓ . Το να λέμε κάθε φορά που τα πλοία δεν μπορούν να μπουν σε λιμάνι λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών για τις κακές λιμενικές υποδομές, είναι σα να λέμε ότι έφταιγε ένας κακός δρόμος, που κάποιος τρέχει με 200 χιλ/ ώρα..... Το πρόβλημα των υποδομών υπάρχει αλλά μέχρι να λυθεί πρέπει ένα σοβαρό κράτος να διασφαλίζει την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και όχι να αφήνει ασύδοτους τους εφοπλιστές φορτώνοντας τα βάρη στους πλοιάρχους....