Σήμερα ανήμερα του μεγάλου ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο φαληρικό γήπεδο οι Πειραιώτες γιορτάζουν τα 99 χρόνια της ιστορίας τους ενώ του χρόνου που θα μπουν στα 100 θα είναι μία πολύ σημαντική χρονιά, για την οποία ήδη ο σύλλογος προετοιμάζεται πυρετωδώς και για να έχει μία σειρά από δράσεις και εκδηλώσεις. Και όχι μόνο βέβαια γιατί εδώ και καιρό υπάρχει και η πληροφορία για την ταινία για τα 100 χρόνια των Πειραιωτών.

Ο Ολυμπιακός είναι αυτός ο τεράστιος πολυαθλητικός σύλλογος με τρόπαια σε σχεδόν ότι άθλημα υπάρχει. Και που σε ποδοσφαιρικό επίπεδο έχει πάρει 47 Πρωταθλήματα από τις 87 διοργανώσεις που έχουν γίνει! Ο Ολυμπιακός έχει μία ιστορία που πάντα γράφεται σπιθαμή προς σπιθαμή και χιλιοστό το χιλιοστό... Μέρα με την μέρα.

«Συνίσταται εν Πειραιεί υπό τον τίτλον “Ολυµπιακός Σύνδεσµος Φιλάθλων Πειραιώς” Σωµατείον, ούτινος σκοπός είναι η ανάπτυξις της σωµατικής αγωγής παράτη νεολαία και η κατά πάντα φίλαθλον τρόπον εξύψωσις αυτής», αναφέρεται στο πρώτο καταστατικό του συλλόγου.

Στις 10 Μαρτίου του 1925 ήταν όταν ξεκίνησαν τα πάντα. Η ημέρα ίδρυσης του Ολυμπιακού και μία ημέρα που δεν πρόκειται να ξεχαστεί από κανέναν. Είτε έχει περάσει από τον σύλλογο και είτε είναι δεμένος με αυτόν. Ο ιστορικός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ΟΣΦΠ) δημιουργήθηκε από την συγχώνευση δύο σωματείων, του Αθλητικού και Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Πειραιώς και του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιώς.

«Νονός» του Ολυμπιακού ήταν ο αξιωματικός του Ναυτικού και αεροπόρος Νότης Καμπέρος. Αυτό που θέλησε εξαρχής ήταν ο τίτλος του νέου σωματείου να εκφράζει την δύναμη, την αθλητική ισχύ, την ευγενή άμιλλα, την επικράτηση και το Ολυμπιακό ιδεώδες. Όλα αυτά τα θετικά στοιχεία μαζί δηλαδή. Ο βιομήχανος και μετέπειτα Δήμαρχος Πειραιά, Μιχάλης Μανούσκος, προσέθεσε δίπλα από τον Ολυμπιακό τις λέξεις Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς και έτσι ο πλήρης τίτλος έγινε Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ΟΣΦΠ).

Τα 33 ιδρυτικά μέλη του Ολυμπιακού ήταν οι Γιάννης Ανδριανόπουλος, Γιώργος Ανδριανόπουλος, Ντίνος Ανδριανόπουλος, Βασίλης Ανδριανόπουλος, Μιχάλης Μανούσκος, Νότης Καμπέρος, Κώστας Κλειδουχάκης, Δημήτρης Ανδρόνικος, Νίκος Ανδρόνικος, Δημήτρης Αυδής, Νίκος Βλάσσης, Στέφανος Εμμανουήλ, Νίκος Ζαχαρίας, Θανάσης Καλλίτσης, Νίκος Καλούδης, Ντίνος Καλούδης, Όθων Κόκκινος, Τριαντάφυλλος Κρέμος, Παναγιώτης Κωστάλας, Παναγιώτης Λαγουμιτζής, Ανδρέας Λουκάκης, Σπύρος Λουκάκης, Γιάννης Λουλουδάκης, Βαγγέλης Μαγκόπουλος, Σταύρος Μαραγκουδάκης, Γρηγόρης Ντούφας, Θόδωρος Ορλώφ, Φώτης Πρωτοψάλτης, Γιάννης Συμιγδαλάς, Νίκος Συμιγδαλάς, Χρήστος Τζουμερικιώτης, Βρασίδας Τρουποσκιάδης και Σπύρος Ψαλλιδάς.

Τι σημαίνει το σήμα του δαφνοστεφανωμένου εφήβου

Το έμβλημα της ομάδας ομάδας και αυτό που επελέγη ήταν το κεφάλι ενός δαφνοστεφανωμένου εφήβου. Ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος ήταν έμπνευση του πρώτου αντιπροέδρου της ομάδας, Νότη Καμπέρου. Συμβολίζει την ευγενή άμιλλα και το αθλητικό ιδεώδες. Τα χρώματά του ήταν εξαρχής το κόκκινο και το άσπρο, κατόπιν προτάσεως του Γιάννη Ανδριανόπουλου, θαυμαστή της ερυθρόλευκης Άρσεναλ, από την εποχή που σπούδαζε νομικά στο Λονδίνο.

Το πρώτο Δ.Σ. του Ολυμπιακού απάρτιζαν οι: Μιχάλης Μανούσκος (πρόεδρος), Νότης Καμπέρος (αντιπρόεδρος), Τριαντάφυλλος Κρέμος (αντιπρόεδρος), Σταύρος Μαραγκουδάκης (γεν. γραμματέας), Θανάσης Κόκκινος (ταμίας), Παναγιώτης Λαγουρατζής (έφορος), Κώστας Κυρίμης, Νίκος Ζαχαρίας, Γιάννης Λουλουδάκης και Ε. Κασιμάτης.

Ο Γιάννης Ανδριανόπουλος σχεδίασε και την πρώτη φανέλα. Σύμφωνα με το καταστατικό της ομάδας, το κόκκινο συμβολίζει το πάθος, ενώ το λευκό την αγνότητα ενώ το δε έμβλημα του Ολυμπιακού, ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος, παραπέμπει και στα Ολυμπιακά ιδεώδη. Πρώτη έδρα του Ολυμπιακού αποτέλεσε το Ποδηλατοδρόμιο, το οποίο ήταν γήπεδο με καρβουνόσκονη, ενώ στην αρχή δεν είχε τις απαιτούμενες εγκαταστάσεις για να φιλοξενήσει τους πολυάριθμους φιλάθλους που πήγαιναν εκεί.

Τα πέντε αδέρφια Ανδριανόπουλου ήταν το Άλφα και το Ωμέγα στο ξεκίνημα του συλλόγου. Και οι πέντε έγραψαν ιστορία! Ο καθένας με τον τρόπο του. Πέντε αδέρφια που ήταν συμπαίκτες σε μία ομάδα και όλοι τους έπαιζαν στην επίθεση.
Πρόκειται για μία οικογένεια με τεράστια προσφορά στον Ολυμπιακό. Όσο για τους άλλους πρωτοπόρους; Ήταν ο Κώστας Κλειδουχάκης, τερματοφύλακας της ομάδας και οι Νίκος Πανόπουλος, Χαράλαμπος Πεζώνης, Πάνος Κορωναίος και Κώστας Τερεζάκης.

Ο αγωνιστής Νίκος Γόδας και το πρώτο νταμπλ

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε απώλειες για τον Ολυμπιακό. Δεν ήταν μόνο ο χαμός αρκετών παικτών της και το τίμημα του πολέμου. Ήταν γενικότερα όλες αυτές οι δύσκολες στιγμές που βίωσε ο σύλλογος. Ανάμεσά τους ήταν ο Νίκος Γόδας, που ζήτησε εκτελεστεί με την φανέλα του Ολυμπιακού αλλά και ο Αναματερός. Το 1946 - 1947 ο Ολυμπιακός επέστρεψε στις επιτυχίες, αφού κατέκτησε Πρωτάθλημα και Κύπελλο. Αυτό ήταν το πρώτο νταμπλ της ιστορίας του.

Εκείνη την περίοδο ο Ολυμπιακός αναδείχτηκε Πρωταθλητής Ελλάδος σε 9 (!) από τις 12 διοργανώσεις (1947, 1948, 1951, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959) και Κυπελλούχος σε 8 από τις 13 διοργανώσεις (1947, 1951, 1952, 1953, 1954, 1957, 1958, 1959). Κατέκτησε 6 φορές το νταμπλ (1947, 1951, 1954 και τρεις συνεχόμενες το 1956-1959). Πρόκειται για επιτεύγματα που έμειναν στην ιστορία.

Το 1958-59 ο Ολυμπιακός θα κληρωνόταν να αντιμετωπίσει στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης την Μπεσίκτας, αλλά πολιτικοί λόγοι δεν επέτρεψαν τη μετάβαση των ερυθρόλευκων στη Τουρκία και δεν έγινε το ευρωπαϊκό ντεμπούτο. Την ίδια χρονιά έπαιξε η Μικτή Ολυμπιακού με την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό και με την Αμέρικα Ρίο.

«Του Μπούκοβι την ομαδάρα τη λένε Ολυμπιακάρα»

Την περίοδο 1960-1961 ο Ολυμπιακός θα πετύχει τη νίκη απέναντι στην Σάντος του Πελέ στο γήπεδο «Απόστολος Νικολαϊδης». Νίκησε με σκορ 2-1 των Βραζιλιάνων με γκολ των Ποσειδώνα και Σουρούνη με τον σύλλογο από την χώρα του καφέ να έχει μία αποβολή στο ματς. Η νίκη αυτή πήρε πολύ μεγάλες διαστάσεις λόγω της δυναμικής των Βραζιλιάνων και της πολύ μεγάλης αξίας του Πελέ που εγκλωβίστηκε από το μαν του μαν των Στεφανάκου και (κυρίως) του Πολυχρονίου.

Φυσικά ήταν μία νίκη που έγινε σύνθημα στα χείλη του κόσμου και ακόμα και τραγούδι. Το άκρως δυσάρεστο για τον Ολυμπιακό ήταν πως ένας φίλαθλός του, ο Νίκος Καλούδης δεν άντεξε. Η καρδιά του τον... πρόδωσε κατά την διάρκεια του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Υπέστη καρδιακή προσβολή, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο γήπεδο της Λεωφόρου.

Στη συνέχεια ήρθαν για τον Ολυμπιακό τα χρόνια του Μάρτον Μπούκοβι, του σπουδαίου Ούγγρου προπονητή της διετίας 1965-67. Του ανθρώπου με τα μεγάλα ρεκόρ, όπως οι 11 νίκες που είχε κάνει σε ισάριθμους αγώνες στο ξεκίνημα της σεζόν 1966-67. Ένας Μπούκοβι που είχε φτάσει στο να καθιερώσει μάλιστα τις λαϊκές προπονήσεις, όπου μπορούσε να δοκιμαστεί ο οποιοσδήποτε.

Ο Ολυμπιακός έχοντας στο δυναμικό του παίκτες, όπως οι Γιώργος Σιδέρης, Νίκος Γιούτσος, Βασίλης Μποτίνος και Αριστείδης Παπάζογλου, νικούσε τους αντιπάλους του με μεγάλα σκορ παίρνοντας το πρωτάθλημα και τις δύο χρονιές. Μάλιστα το 1966-67 κατέκτησε και το Κύπελλο νικώντας στον τελικό τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο με ένα σκορ 1-0. Η περίοδος του προέδρου Νίκου Γουλανδρή προσέφερε μεγάλες χαρές. Υπήρξαν σπουδαία ρεκόρ την τριετία 1972-75 σε νίκες, σκορ και τέρματα, τρία πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα μπήκαν στην τροπαιοθήκη του συλλόγου ενώ στην Ευρώπη οι Πειραιώτες κατάφεραν να αποκλείσουν τη Σέλτικ και την Κάλιαρι.

Η τραγωδία της Θύρας 7, τα... πέτρινα χρόνια και τα προημιτελικά του Champions League

Το 1973-74 αναφέρεται έως και σήμερα για τα φοβερά επιθετικά επιτεύγματα του Ολυμπιακού. Ένας σύλλογος που κατέκτησε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο έχοντας σκοράρει 102 γκολ ενώ δέχτηκε μόνο 14! Όσον αφορά στην Ευρώπη βρήκε απέναντί του την Σέλτικ και την Άντερλεχτ έχοντας απολογισμό 2 νίκες, 1 ισοπαλία και 1 ήττα.

Τα πρωταθλήματα των ετών 1980, 1981, 1982 και 1983 πήγαν και αυτά στην ομάδα του Ολυμπιακού. Αυτό που όμως κλόνισε και συγκλόνισε για τα καλά τον Ολυμπιακό και αποτέλεσε μία ημέρα θρήνου και μνήμης ήταν η τραγωδία της Θύρας 7 στις 8/2/1981 που έγινε στο πλαίσιο του αγώνα της 20ής αγωνιστικής με αντίπαλο την ΑΕΚ. Έκτοτε - από τότε δηλαδή και μέχρι και σήμερα - είναι μία ημέρα μεγάλου πόνου, απώλειας, θλίψης αλλά και μνήμης όχι μόνο για τον Ολυμπιακό αλλά και για ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό. Εξάλλου εκείνη την ημέρα χάθηκε και ένας φίλαθλος της ΑΕΚ.

Ο Ολυμπιακός είχε αρχίσει εκείνο το ματς τότε με τους Σαργκάνη, Κυράστα, Βαμβακούλα, Παπαδόπουλο, Νοβοσέλατς, Κουσουλάκη, Περσία, Νικολούδη, Αναστόπουλο, Ορφανό και Γαλάκο. Επικράτησε με το επιβλητικό 6-0 της ΑΕΚ, όμως εκείνο που θα ακολουθούσε δεν το περίμενε κανείς. Ο κόσμος ξεκίνησε τρέχει πριν τελειώσει ο αγώνας για να βγει από το γήπεδο, με προορισμό την έξοδο της Θύρα 1 όπου ήθελε να δει και να αποθεώσει τους παίκτες των Πειραιωτών. Η πόρτα της Θύρα 7 όμως ήταν μισάνοιχτη. Κάποιος γλίστρησε και μετά όλοι άρχισαν να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο.

Πολλοί τραυματίες και είκοσι ένας νεκροί. Άνθρωποι που δεν θα ξεχαστούν ποτέ και είναι πάντα στο Καραϊσκάκη «στεκούμενοι» στα 21 μαύρα καθίσματα που έχουν τοποθετηθεί στο νέο στάδιο. Οι 21 αδικοχαμένες ψυχές ήταν οι: Παναγιώτης Τουμανίδης, 14, Κώστας Σκλαβούνης, 16, Ηλίας Παναγούλης, 17, Γεράσιμος Αμίτσης, 18 - οπαδός της ΑΕΚ, Γιάννης Κανελλόπουλος, 18, Σπύρος Λεωνιδάκης, 18, Γιάννης Σπηλιόπουλος, 19, Νίκος Φίλος, 19, Γιάννης Διαλυνάς, 20, Βασίλης Μάχας, 20, Ευστράτιος Πούπος, 20, Μιχάλης Κωστόπουλος, 21, Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου, 23, Σπύρος Ανδριώτης, 24, Κώστας Καρανικόλας, 26, Μιχάλης Μάρκου, 27, Κώστας Μπίλας, 28, Αναστάσιος Πιτσόλης, 30, Αντώνης Κουρουπάκης, 34, Χρήστος Χατζηγεωργίου, 34 και Δημήτριος Αδαμόπουλος, 40.

Ο κόσμος φυσικά ποτέ δεν τους ξεχνά. Πώς θα μπορούσε άλλωστε. Η ιαχή «Αθάνατοι» και το σύνθημα «Αδέρφια ζείτε εσείς μας οδηγείτε»! ακούγονται και θα ακούγονται πάντα στο φαληρικό γήπεδο. Ο επόμενος τίτλος για τον Ολυμπιακό έρχεται το 1987, όταν κερδίζει άνετα το πρωτάθλημα με δέκα βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο Παναθηναϊκό. Από τότε άρχισαν τα «πέτρινα χρόνια», η περίοδος της βαθιάς αγωνιστικής κρίσης που διήρκεσε έως τα μέσα της δεκαετίας του '90.

Υπήρξε η... άφιξη / μεταγραφή του Λάγιος Ντέταρι το 1988 που επέφερει ντελίριο ενθουσιασμού στον κόσμο και έχει μείνει στην ιστορία ως η παρουσίαση / εκδήλωση που προσέλκυσε τον περισσότερο κόσμο του Ολυμπιακού ever. Εξάλλου η Λόλα Νταϊφά που την είχε ζήσει είχε μιλήσει για αυτό στο Gazzetta.

«Έχω την αίσθηση, αλλά αυτό είναι εκτίμηση και δεν έχω κάτι χειροπιαστό, ότι ο Ντέταρι θα ήταν η ασπίδα για τον Κοσκωτά, καθώς έβλεπε ότι έρχονται στριμώγματα. Θυμίζω ότι ο Ντέταρι όταν ήρθε, τον παρέλαβαν μηχανές της Αστυνομίας. Δεν ήρθε έτσι. Ήταν το αυτοκίνητο του Κοσκωτά, ένα αυτοκίνητο συμβατικό για να μην καταλαβαίνουν ποιος είναι ο Κοσκωτάς και ποιος ο Ντέταρι και τα υπόλοιπα οχήματα ήταν της Αστυνομίας. Κινήθηκε το ελληνικό κράτος. Υπήρχε κόσμος σε στέγες λεωφορείων οι οποίες έπεσαν. Μπορεί να άντεχε για 20 άτομα και ανέβαιναν 50. Νοίκιαζαν μπαλκόνια, για να έχουν ορατότητα στην υποδοχή του. Και όταν βγήκε ο Ντέταρι...

Μα μου είχε πει τότε ο Ανδριανόπουλος ότι δεν θα ξαναγίνει τέτοιο πράγμα στον Πειραιά και στην Ελλάδα (στη διαπίστωση πώς η υποδοχή του θύμιζε εποχές Παπανδρέου)», είχε πει στο Gazzetta η κ. Νταϊφά. Τα δύο Κύπελλα (1990 και 1992) και το Σούπερ Καπ του 1992 ήταν οι μοναδικοί τίτλοι που πανηγύρισαν στο Λιμάνι μέχρι το 1996. Τη σεζόν 1992-93, πάντως, οι Πειραιώτες καταφέρνουν να φτάσουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε προημιτελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης (του Κυπέλλου Κυπελλούχων), όπου και αποκλείστηκαν από την ισπανική Ατλέτικο Μαδρίτης, αφού πρώτα είχαν πανηγυρίσει πρόκριση επί της Μονακό με νίκη στο Πριγκιπάτο.

Στα προημιτελικά του Champions League ο Ολυμπιακός πήγε μία φορά στην ιστορία του. Τη σεζόν 1998-1999 όπου αντιμετώπισε τη Γιουβέντους σε μία ιστορική συγκυρία και ευκαιρία. Το πρώτο ματς έληξε με 2-1 υπέρ των Γιουβεντίνων και η ρεβάνς του 1-1 ήταν εκείνη που... τελείωσε τα ευρωπαϊκά όνειρα των Πειραιωτών για κάτι καλύτερο.

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων από το 1-1:

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Ελευθερόπουλος, Αμανατίδης, Ανατολάκης, Μαυρογεννίδης, Καραταϊδης, Πουρσανίδης, Γεωργάτος, Γιαννακόπουλος, Τζόρτζεβιτς, Καραπιάλης και Γκόγκιτς.

ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ: Ραμπούλλα, Μίρκοβιτς, Μοντέρο, Ιουλιάνο, Ντι Λίβιο, Κόντε, Ντεσάμπ, Ζιντάν, Ντάβιντς, Ιντζάγκι και Εσνάιντερ.

Σε εκείνον τον αγώνα τέσσερα λεπτά από τη συμπλήρωση της κανονικής διάρκειας του ματς με τη Γιουβέντους στο ΟΑΚΑ, ο Μπιριντέλι έβγαλε τη σέντρα από τα δεξιά προς το δεύτερο δοκάρι του Ελευθερόπουλου. Ξαφνικά η μπάλα αλλάζει πορεία και πέφτει κάθετα, ο «Ελέ» χάνει την επαφή στη φάση κι ο Κόντε από κοντά πετυχαίνει ένα από τα πιο εύκολα γκολ της καριέρας του και έτσι χάθηκε το «ερυθρόλευκο» όνειρο για πρόκριση στα ημιτελικά.

Η 8η Ιουλίου 1999: Το αδιανόητο «μπαμ» με τον Τζιοβάνι για 3,3 δισ. δραχμές!

Ήταν 8 Ιουλίου του 1999 όταν οι «Ερυθρόλευκοι» θα τα έβρισκαν σε όλα με την Μπαρτσελόνα και θα έκαναν δικό τους τον Βραζιλιάνο επιθετικό Τζιοβάνι Ντα Σίλβα Ολιβέιρα έναντι του ποσού των 3,3 δισ. δραχμών! Πολύ μεγάλη μεταγραφή και από τις πιο μεγάλες όλων των εποχών στο ελληνικό ποδόσφαιρο.